Plemię Długich Szyi

 Plemiona Długich Szyi zamieszkują górzyste zalesione wioski wschodniej Birmy na granicy z Tajlandią oraz północnej Tajlandii. Szacuje się, że plemię Karen składa się z ok. 40-to tysięcznej społeczności (lecz nie wszystkie odłamy plemienia identyfikują się z noszeniem obręczy).

Wśród rodzimej tradycji istnieje wiele teorii noszenia obręczy:

1. Oznaka piękna i bogactwa.
2. Ochrona przed tygrysami, które według legend rzucały się na szyję.
3. Nieatrakcyjność dla innych kultur powodowała uchronienie panny przed porwaniem.

4. Ochrona męża przed zdradą (za karę w przypadku zdrady zdjęcie obręczy prowadząca do złamania szyi i śmierci.)

Noszenie obręczy wydłuża szyję kobiety jedynie optycznie. Przyczynia się natomiast do nieprawidłowego rozwoju obojczyków. Waga pierścieni naciska na obojczyk i górne żebra pod takim kątem, że obojczyk zaczyna przekształcać się w część szyjną.

Idealna długość kobiecej "szyi" wynosi 37 pierścieni.

 

Mosiężne obręcze noszone są także wokół ramion (od nadgarstka do łokcia) i nóg (od kostek do kolan), co optycznie wydłuża także kończyny.

Pierwsze obręcze nakłada się dziewczynkom w wieku 4-5 lat i sukcesywnie, co roku, dokłada. Pierwszy pierścień grubości 1,5 cm waży około kilograma.

Innymi elementami charakterystycznymi dla wyglądu  kobiet plemienia Long Neck Karen są pierścieniowate kolczyki noszone od dziecka. W miarę wzrostu pierścienie są wymieniane na coraz większe, przez co płatki uszne z wiekiem stają się ogromne. 

Sporo czasu w życiu kobiet plemienia Długich Szyj zajmuje przygotowywanie ubrań. Od najmłodszych lat dziewczynki uczą się tkactwa i szycia.

Ważną kwestią w życiu młodych dziewcząt jest przygotowywanie stroju ślubnego.

Kobiety niezamężne i dziewczęta noszą stroje białe. Pierwszą kolorową suknię przygotowują na dzień ślubu.

Kobiety zamężne noszą suknie czerwone i czarne.

Plemię Karen, to jedna z najstarszych społeczności Azji Południowo-Wschodniej.

Porozumiewają się w rodzimym dialekcie odbiegającym od języka Tajskiego.

Małżeństwo jest w kulturze tego plemienia postrzegane jako bardzo ważna część życia kobiety. Jeżeli kobieta umrze przed zawarciem małżeństwa jej ciało jest kremowane lub chowane w sukni kolorowej – przypisanej mężatce, aby zniwelować złe duchy uniemożliwiającej jej wejście w zaświaty.

Ważną rolę w życiu kobiet plemienia Karen odgrywa muzyka (większość z nich uczy się gry na gitarze) oraz szkolenie słoni – tzn. przystosowywanie ich do codziennych prac polowych.

Członkowie plemienia Karen to w większości animiści. Zaledwie 10 % wyznaje Buddyzm. W ostatnich latach wzrasta liczba chrześcijan z powodu rzymskiej misji katolickiej.

Co roku na początku pory deszczowej w lipcu odbywa się festiwal płodności i dobrobytu, w którym bierze udział cała społeczność Karen. 

W życiu codziennym plemienia Karan, kobiety zajmują się praktycznie wszystkimi pracami domowymi. Mężczyźni uczestniczą w nich raczej pośrednio spędzając czasu na błogim "nicnierobieniu".