Dobrym czasem, by wybrać się na kilka dni na Litwę jest grudzień. Większość ludzi zajęta przygotowaniami do Świąt Bożego Narodzenia, nie myśli o wyjazdach, więc można liczyć na puste szlaki. Dobrą bazą wypadową są Druskienniki (lit. Druskininkai). To malownicze, uzdrowiskowe miasteczko położone na południu Litwy, nad Niemnem, tuż przy granicy Polski i Białorusi, zachwyca spokojem, gościnnością oraz bogatą ofertą rekreacyjną. Słynie z doskonałego klimatu, czystego powietrza, i mineralnych źródeł leczniczych. Jednym z największych atutów Druskiennik są jego tereny zielone. Miasto otaczają lasy sosnowe, a w samym centrum znajdują się zadbane parki, skwery i promenady spacerowe. Szczególnie warta uwagi jest Promenada nad Niemnem – prowadzi wzdłuż rzeki, zapewniając piękne widoki i dostęp do atrakcji, takich jak fontanny, kawiarnie i pomniki. Swoistą atrakcję stanowi również Snow Arena – całoroczny stok narciarski - będący jedną z największych zamkniętych hal narciarskich w Europie. Można tu jeździć na nartach przez cały rok – nawet w środku lata! Obiekt ma strefę dla początkujących i dla zaawansowanych, a także wyciągi i szkołę narciarską. Warto tu zajrzeć nawet, jeśli narty nie są naszym hobby, gdyż już samo położenie tego miejsca gwarantuje miło spędzony czas. Teren o powierzchni ośmiu hektarów, w otoczeniu lasów i w pobliżu rzeki Niemen, zapewnia malownicze widoki i sprzyja aktywnemu wypoczynkowi. Z Druskiennik do Snow Areny prowadzi kolejka linowa „Lynų kelias”, która pokonuje malowniczą trasę o długości 1165 m i przebiega nad rzeką Niemen. Kolejka osiąga maksymalną wysokość 45 m. Podróż trwa około 8 minut, a przeszklone wagoniki umożliwiają podziwianie panoramy miasta. Na uwagę niewątpliwie zasługuje też drewniana architektura Druskiennik, która mnie po porostu oczarowała...
110 km na północ od Druskiennik, w malowniczym krajobrazie jezior Galvė, Luka i Totoriskiu, znajduje się jedno z najpiękniejszych miejsc na Litwie – Troki. To niewielkie miasteczko skrywa w sobie ogromne dziedzictwo historyczne i kulturowe, które przyciąga turystów z całego świata. Jego sercem jest majestatyczny zamek na wyspie – symbol potęgi Wielkiego Księstwa Litewskiego i wyjątkowy przykład średniowiecznej architektury obronnej.
Zamek w Trokach powstał w XIV wieku z inicjatywy księcia Kiejstuta, a następnie został rozbudowany przez jego syna Witolda - jednego z najwybitniejszych władców Litwy. Położony na wyspie jeziora Galvė, zamek stanowił ważny punkt strategiczny i administracyjny Wielkiego Księstwa Litewskiego. Co ciekawe, to właśnie w Trokach Witold zmarł w 1430 roku, niedługo przed planowaną koronacją na króla. Budowla zachwyca swoją sylwetką: czerwone mury z cegły, wieże i blanki odbijające się w tafli jeziora tworzą widok niemal bajkowy. Dziś w zamku mieści się muzeum historyczne, które opowiada o dziejach Litwy, regionu trockiego oraz zamku samego w sobie. Ekspozycje obejmują m.in. broń, przedmioty codziennego użytku, dokumenty i makiety. Zwiedzając sale, można niemal poczuć ducha dawnych czasów. Troki to także miejsce wyjątkowej harmonii kulturowej. Od wieków mieszkali tu Litwini, Polacy, Rosjanie, a także Karaimi – niewielka grupa etniczna sprowadzona tu przez Witolda z Krymu. Ich charakterystyczne domki, ustawione szczytem do ulicy, oraz karaimska kuchnia z tradycyjnymi kibinami (pierogami z mięsem) stanowią nieodłączny element trockiego krajobrazu. Warto odwiedzić także karaimską kenesę (świątynię) i poznać bogatą historię tej społeczności.
Kolejne obowiązkowe miejsce na turystycznej mapie Litwy, to położone u zbiegu dwóch wielkich rzek – Niemna i Wilii – Kowno (Kaunas) - miasto, które nie przestaje zaskakiwać. Choć często pozostaje w cieniu Wilna, Kowno ma do zaoferowania unikalny klimat, bogatą historię i wyjątkowe dziedzictwo architektoniczne. To tutaj spotykają się przeszłość i nowoczesność, tworząc przestrzeń, która inspiruje i zachwyca zarówno mieszkańców, jak i turystów.
Stare Miasto w Kownie to miejsce pełne uroku, gdzie brukowane uliczki prowadzą do najważniejszych zabytków: ratusza zwanego „Białym Łabędziem”, gotyckiego kościoła św. Jerzego, a także zamku kowieńskiego – najstarszej murowanej warowni na Litwie. Szczególnie magicznie wygląda to miejsce wieczorem, gdy zabytki rozświetlają się w ciepłym świetle latarni. Kowno to również stolica litewskiego street-artu i awangardy. Ściany kamienic zdobią imponujące murale, a w przestrzeni miejskiej można natknąć się na nietuzinkowe rzeźby i instalacje artystyczne. A wszystko to na tle bogatej flory, gdyż jest to miasto zaskakująco zielone. Wokół rozciągają się wzgórza porośnięte lasami, a nad Niemnem i Wilią biegną przyjemne ścieżki spacerowe i rowerowe. Warto odwiedzić Pazaislis – zespół klasztorny położony nad Zalewem Kowieńskim, jeden z najpiękniejszych przykładów baroku w Europie Wschodniej.
Na koniec tego krótkiego wypadu pozostawiam Wilno, czyli stolicę Litwy i miasto o wyjątkowej atmosferze, gdzie wschód spotyka się z zachodem, a historia mówi do nas z każdej kamienicy i brukowanej uliczki. To miejsce, które przez wieki było domem dla Litwinów, Polaków, Żydów, Białorusinów i Rosjan. Jednym z najważniejszych punktów duchowych tego miasta – i całego regionu – jest bez wątpienia Ostra Brama i znajdujący się w niej obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, zwanej również Matką Miłosierdzia.
Ostra Brama to pozostałość dawnych murów obronnych Wilna. Z zewnątrz – niepozorna, skromna budowla. Ale wystarczy spojrzeć w górę, by zobaczyć cudowny wizerunek Maryi, który przyciąga pielgrzymów z całego świata. Obraz, datowany na początek XVII wieku, słynie z cudów i łask, jakie – według wiernych – za jego pośrednictwem otrzymują modlący się. To jedyny taki wizerunek Maryi w Europie, przedstawiający ją bez Dzieciątka, w geście pełnym czułości i opieki.
Wizerunek Matki Bożej Ostrobramskiej jest szczególnie ważny dla Polaków, gdyż, jak wiemy, został uwieczniony m.in. w inwokacji Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, a skoro o Wieszczu mowa, będąc w Wilnie, można zajrzeć do muzeum poświęconemu jego pamięci.
Spacer po Starym Mieście – jednym z największych w Europie – to prawdziwa uczta dla zmysłów. Gotycka cerkiew św. Anny, barokowy kościół św. Piotra i Pawła, Katedra Wileńska, a także Uniwersytet Wileński z malowniczym dziedzińcem – wszystko to tworzy mozaikę stylów i epok.
Wilno to także miasto artystów. Dzielnica Užupis, z własną konstytucją i anarchistyczną duszą, przypomina trochę kopenhaską Christianię. A wszystko to pośród kawiarni, galerii i brukowanych uliczek, gdzie można usiąść z kawą i poczuć puls miasta.
