Po wąskich, krętych drogach prowadzących przez zielone wzgórza São Miguel dociera się do jednego z najbardziej urokliwych miasteczek Azorów – Ribeira Grande. To drugie co do wielkości miasto wyspy, a jednocześnie miejsce, w którym czas płynie wolniej, a historia i natura spotykają się w wyjątkowej harmonii. Serce miasta stanowi plac z charakterystycznym ratuszem, rozpoznawalnym po wysokiej wieży zegarowej i łuku przechodzącym nad ulicą. Budynek, utrzymany w typowej dla Azorów kolorystyce bieli i bazaltowej czerni, symbolizuje elegancję architektury portugalskiej z czasów kolonialnych. W jego cieniu toczy się spokojne życie mieszkańców – tu spotykają się przy kawiarnianych stolikach, tu słychać rozmowy i śmiech.
Wystarczy kilka kroków, by zagłębić się w sieć wąskich uliczek, z których każda prowadzi ku kolejnym architektonicznym skarbom. Na końcu jednej z nich, wznoszącej się lekko pod górę, znajduje się imponująca Igreja Matriz de Nossa Senhora da Estrela – kościół parafialny będący jednym z najpiękniejszych przykładów baroku na Azorach. Fasada zdobiona misternymi ornamentami z ciemnego bazaltu i białego tynku robi ogromne wrażenie, zwłaszcza w świetle porannego słońca. Tuż obok można podziwiać również inne świątynie, mniejsze, ale równie piękne – jak Igreja do Espírito Santo czy Igreja da Misericórdia, której bogato rzeźbione, barokowe wejście z falującymi liniami i symbolami chrześcijańskimi jest prawdziwym dziełem sztuki. Te kościoły są świadectwem bogatej przeszłości Ribeira Grande, niegdyś jednego z najważniejszych ośrodków administracyjnych i religijnych wyspy. Zaledwie kilkaset metrów dalej rozciąga się inny świat – atlantycka plaża z czarnym, wulkanicznym piaskiem. Ocean szumi tu nieustannie, a fale rozbijające się o skaliste brzegi przypominają o potędze natury, która ukształtowała Azory. Widok na zatokę i pasmo gór na horyzoncie zapiera dech w piersiach, zwłaszcza przy zachodzącym słońcu, gdy niebo i morze stapiają się w srebrzysto-niebieską mgłę.
Północne wybrzeże, to krajobraz zdominowany przez surowe klify o ciemnej, wulkanicznej strukturze. To właśnie tu, w pobliżu miejscowości Capelas, natura wyrzeźbiła w skale coś wyjątkowego – Skalę Słonia (Rochę do Elefante). Z punktu widokowego widać ogromną, masywną formację skalną, która przypomina sylwetkę słonia z trąbą sięgającą oceanu. Powstała ona w wyniku erozji i działania fal oceanu, które przez setki lat rzeźbiły miękkie skały bazaltowe. Gdy patrzy się na nią z odpowiedniego miejsca, trudno oprzeć się wrażeniu, że to rzeczywiście gigantyczny słoń, stojący spokojnie nad wodą i chłodzący trąbę w falach Atlantyku. Woda ma tu niezwykle głęboki, szafirowy kolor. Wzdłuż klifów biegną ścieżki, z których można podziwiać panoramę północnego wybrzeża São Miguel – rozległe pola, małe wioski i ciemne pasy lawy, które przypominają o wulkanicznym pochodzeniu wyspy.
