piątek, 8 marca 2013

Majorka - cz. 2 czyli trochę danych

Leżące na Morzu Śródziemnym Baleary, to niewielki archipelag, w skład którego wchodzą m.in.: Majorka, Minorka, Ibiza, Formentera i Cabrera zajmując łącznie 5014 km, z czego 72% (czyli 3640 km2), to powierzchnia zajmowana przez Majorkę. Jest ona siódmą, co do wielkości wyspą na Morzu Śródziemnym. Ze wschodu na zachód mierzy ok. 100 km, a z północy na południe ok. 75 km. Od kontynentalnej Hiszpanii oddalona jest o 82 km.
Ukształtowanie powierzchni na Majorce jest dość zróżnicowane. Jej północno-zachodnią część zajmuje łańcuch górski Serra de Tramuntana z najwyższym szczytem, będącym jednocześnie najwyższym wzniesieniem całej wyspy – Puig Moajor (1445 m n.p.m.). Łańcuch Serra de Tramuntana stanowi część gór Betyckich (Andaluzja), od których oderwał się ok. 60 mln lat temu na skutek ruchów tektonicznych. Centralna część Majorki to tereny nizinne, obfitujące w żyzną glebę o czerwono-brązowej barwie. Wschód wyspy pokrywa pasmo górskie Serres de Llevant, którego nazwa pochodzi od wiejącego od wschodu ciepłego wiatru.


Dwie zatoki – Bahia d’Alcudia na północy i Bahia de Palma na południu tworzą znaczną część linii brzegowej wyspy. Bahia de Palma jest drugą, co do wielkości (po zatoce Biskajskiej) zatoką Hiszpanii.
Na Majorce panuje klimat śródziemnomorski, który sprzyja kąpielą morskim i słonecznym, przez dużą część roku. Liczba pochmurnych dni w roku nie przekracza stu.
Nizinne tereny wyspy obfitują przede wszystkim w gaje migdałowe, które na przełomie lutego i marca pokrywają się białymi i różowymi kwiatami. Drzewa kwitnące na biało rodzą gorzkie migdały służące do wyrobu charakterystycznego napoju, zaś drzewa z różowymi kwiatami dają słodkie owoce, z których wyrabiany jest marcepan. Oprócz migdałowców spotkać można uprawy drzew chlebowych o charakterystycznych podłużnych owocach - „bulwach”, które jesienią zmieniają kolor z zielonego na brązowy. Owoce drzewa chlebowego służą m.in. do wyrobu czekolady dietetycznej. W terenach górzystych spotkamy uprawy oliwek, które sprowadzili na wyspę Arabowie. Wyższe partie gór pokryte są lasami sosnowymi i dębowymi. Północna część Majorki, a zwłaszcza okolice miejscowości Soller, obfituje w drzewka cytrusowe. Na całej wyspie rosną gigantyczne odmiany fikusów, a także palmy daktylowe, oleandry i cyklameny.
 

Podczas pobytu na Majorce polecam oczywiście eskapady na własną rękę. Rower przyda się, o ile jesteśmy, chociaż trochę, zaprawieni „w boju”, gdyż napotkamy na spore różnice wzniesień. Dobrym rozwiązaniem będzie  autobus. Komunikacja publiczna dociera nie tylko do nadmorskich kurortów, ale także do miejscowości w górskich rejonach wyspy. Jeszcze innym sposobem przemieszczania się na wyspie jest kolej w postaci dwóch linii na trasach Palma – Soller i Palma - Inca. Trasa Palma – Soller jest obsługiwana przez kolejkę wąskotorową w stylu retro. Powstała ona w 1912 roku i ze względu na wspaniałe krajobrazy, jakie rozciągają się na całej 33-kiliometrowej trasie, przejazd zaliczam do jednych z największych atrakcji turystycznych Majorki. W okolicach Soller pociąg przemierza gaje pomarańczowe, a na całej trasie pokonuje czternaście tuneli, z których jeden ciągnie się na długości 3 km.